...
"Nel texto que sigue imos intentar expoñer el caso das poblaciois de llingua occitana de Cataluña (Arán), catalán de Aragón (La Franja) e gallega de Asturias (A Terra Navia-Eo), poblaciois todas que se atopan núa situación sociolingüística sensiblemente parecida, permetendo deste xeito a comparanza.
As tres son minoría dentro da comunidá autónoma respectica, onde solen ser vista como un corpo estraño, que non encuadra ben nel imaxanio colectivo da maioría, como un híbrido entra a comunidá propia i a vecía, a llingua da cual é tamén propia da minoría.
Sometidas a úa mui forte discriminación llingüística estas poblacióis, ata datas mui recentes foron incapaces de xenerar un discurso lliberador, de afirmación da propia identidá llingüística, i seguiron el conocido camín del autoodio, fendo todo lo posible por negar a propia identidá llingüística, aceptando nomes tan turbios como el de chapurreado para designar tanto el catalán como el gallego, ou el de fala para el gallego i el de patués para el catalán das zonas máis septentrionales de Ribagorça, ou localismo máis ou menos fantasiosos como aranés, boalés, favarol, fragatí, maellà, santallés, tapiego... cualquer denominación é benvida mentres non sexa a respectiva de catalán, gallego ou occitano."
...
J. R. Fuentes - A. Quintana
Britonia, 1995-96
Entradas
